در مفھوم کلی ، طرح بازی اشاره دارد به اصل ایده پشت یک بازی. اما این عبارت بیش از این معنا دارد.
در بازی ھای بزرگ ، طرح بازی به ریشه اصلی و یا موضوع اصلی بازی نسبت داده می شود.ھمینطور به
قصه ، موضوع اصلی و سابقه ی شخصیتھا.
در بازی ھای کوچکتر و در بازیھایی که شخصیت تعریف شده و یا موضوع اصلی در کار نیست ( شاید یک بازی
ماشین مسابقه ای ساده)
تعریف طرح بازی نسبت داده می شود به اینکه :

چطور مخاطب آنرا بازی می کند؟

چه قوانینی موجود است
؟ امتیازدھی چگونه است ؟

چطور سطح سختی بازی با پیشروی در آن تغییر می کند؟

چه چیز دست و پنجه؟

نرم کردن با بازی را لذت بخش می کند ؟

طراحان بازی کارشان چیست ؟

طراحان بازی تصمیم گیرانی خلاق ھستند. برخی “طراحان” در واقع نویسندگانی ھستند که با نمایشنامه
ای برای یک بازی و یا دیالوگی برای شخصیت کارشان را شروع می کنند. دیگر طراحان در” طراحی مراحل ”
تخصص دارند ، نقشه کشی برای مناطق مختلف داخل بازی.
در نگاھی عام تر ، مردم طراح بازی را بعنوان نابغه ی خلاقی که پشت بازی است می شناسند ، کسی که
ھمه ی آنچه که در بازی خواھد آمد را در جایگاه اول در ذھن داشته است. اما بازی ھای معدودی ساخته
شده اند که سکان خلاقیت آن در دست تنھا یک نفر باشد و تعداد معدودی از این طراحان ھستند که تمام
اعتبار(کردیت) در ھر جایگاه بزرگ ، شخصیت داستان وسایر جزئیات بازی را خواھند گرفت.(گرچه گاھی
اوقات اسم آنھا وضع بھتری از خودشان و کاری که می کنند دارد).
با این حال ، تعدادی از طراحانی نیز که نامی از خودشان در این صنعت به جای گذاشتند در جایگاھی بی
تفاوت با کارگردان یک فیلم قرار گرفته و مشاھده شده اند.

یک طراح چه چیزھایی باید بداند ؟

طراحان بازی به این سفارش تاکید دارند که ؛ برای فعالیت در این رشته ھر فرد باید چیزی بیش از بازی ھای
ویدئویی بداند.
بیشتر طراحان بازی ، عمرشان را وقف بازی با بازی ھای ویدئویی کرده اند، اما آنھا به این مطلب اھمیت
داده اند که باید
علاقمندیھای دیگری نیز داشته باشند ، در واقع اطلاعات زیادی در مورد چیزھایی که بازی نیستند-چیزھایی
بیشتر از تجربیات زندگی.
طراحان بازی نخواھند توانست به ایده ھای جدید و یا خلق راه ھای جدید برای بازی کردن دست پیدا کنند
اگر فقط به این اکتفا کنند که دانش و اطلاعات عمیقی در مورد بازی ھای تولید شده دارند.
آنچه در عنوان “طراح” ریشه دارد این است که یک طراح بازی طرح را نیز باید بشناسد یا چرا چیزھا به این
روشی که کاربرد دارند عمل می کنند.
بعنوان مثال به کلید چراغ فکر کنید : یک مھندس برق ( مثل یک برنامه نویس بازی) طوری کلید را سیم کشی
می کند که چراغ بسته به موقعیت کلید روشن و یا خاموش شود ، در حالیکه یک طراح می تواند تعریف کند که
این کلید می تواند یک کلید شاقولی یا دستگیره ای و یا کشویی باشد و در چه موقعیت و نیز ارتفاعی از
سطح زمین قرار گیرد تا به آسانی دردسترس ھرکسی با تفاوتھای قدی قرار گیرد مخصوصا اگر در تاریکی
محیط سرگردان باشد.
برنامه نویسان به این فکر می کنند که چطور چیزی را بکار اندازند و طراحان به این فکر می کنند که مخاطب
چگونه از آن استفاده خواھد کرد و چه نتیجه و تأثیری خواھد داشت.
در یک کلام ،طراحان بازی باید طرح و طراحی را بشناسند و ھرچه بیشتر بدانند ، بھتراست.
برخی اوقات ، ھنرمندان فنی کم و بیش در مورد طراحی سیستم ھا اطلاعاتی دارند و طراحان بازی
ازھمکاری با آنھا بھره می جویند چرا که دانش آنھا به سود پروژه می انجامد.
یک تصورغلط در مورد طراحان بازی این است که آنھا صد در صد خلاق ھستند و به ھیچ وجه اھل تجزیه و
تحلیل و ریاضیات جبری نیستند که این موضوع صحت ندارد. طراحان بازی از ریاضیات و استدلال استفاده می
کنند تا محاسبه کنند که چطور قسمتھای مختلف بازی کار خواھد کرد. ممکن است به اندازه برنامه نویسان از
ریاضیات استفاده نکنند، اما وقتی میخواھند تصمیم بگیرند که قسمتھا مختلف بازی باید چگونه کار کنند بکرات
فرمولھای جبری می سازند، بطور مثال : ممکن است یک طراح بازی فرمولی ارائه دھد که چطور بسته به
مأموریتی که کامل شده توان کاراکتر باید افزایش پیدا کند، آیا این نسبیت یک به یک است یا افزایشی است
و یا …؟؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: